WHAT IS THE IMPORTANCE OF SRI VISHNU SAHASRANAMA(Thousand Names of the Supreme)?

THE LEGEND;- 1-It is interesting to contemplate on the circumstances under which Sri Vishnu Sahasranama Stotram came into existence. Yudhishthira, the eldest of the five Pandavas, was mentally depleted because of the war with the Kauravas and the misery of death and suffering that was created by the war in which he had been a major player. 2-Bhishma, his dear grandfather, was lying on his deathbed. With his passing away, his irreplaceable wisdom, based on the experiences of his long life of virtue, righteousness and devotion, was about to be lost to the world. 3-Sage Vyasa and Sri Krishna advised Yudhishthira, who himself was an epitome of righteousness and virtue, to seek the advice of Bhishma on any and all aspects of life on which he had any doubts. 4-Yudhishthira did as advised, and a series of dialogs ensued between the two, witnessed by Lord Krishna Himself, and by other great sages including Vedavyasa. 5-In one of these sessions, Yudhishthira sought Bhishma's advice on the easiest and best means by which mankind can attain lasting happiness, peace of mind, and relief from all bondage and sorrows. 6-This was the setting in which Sri Vishnu Sahasranama Stotram was imparted, with the welfare of future generations also in mind, by Bhishma to Yudhishthira, as part of the advice given by Bhishma in response to the above question. WHAT IS THE COMPOSITION?- 05 FACTS;- 1-Sri Vedavyasa is the rishi of Sri Vishnu's one thousand names, i.e., the sage who strung together the thousand names as they were revealed by Bhishma to Yudhishthira. Anushtup (eight syllables per quarter) is its meter. Lord Krishna, the son of Devaki, is the Lord being worshiped. 2--There are over forty commentaries on Sri Vishnu Sahasranama Stotram. Sri Adi Shankara's commentary is the earliest of them. Sri Parasara Bhatta, a disciple of a disciple of Sri Ramanuja, has written a detailed commentary. Sri Satyasandha Yatiswara from the Dvaita school is another prominant commentator. Sri Vishnu Sahasranama Stotram, along with the Bhagavad Gita, is an integral part of the epic Mahabharata composed by Sage Vedavyasa (Vyasa is also the one who organized the vedas into the classifications as we know them today). 3-Of all the commentaries written by Sri Adi Shankara for our religious scriptures (the Bhagavad Gita, the Brahma Sutras, etc.), that on Sri Vishnu Sahasranama Stotram was the very first one. Sri Shankara emphasizes the importance of reciting the Vishnu Sahasranama Stotram in his Bhaja Govindam . Six reasons are generally identified for the greatness of the Stotram. SIX REASONS are: 1. It is the essence of the Mahabharata. 2. Sages such as Narada, the Alwars, and composers including Saint Tyagaraja have made repeated references to the "Thousand Names of Vishnu" in their devotional works. 3. The person who strung together the thousand names as part of the Mahabharata and preserved it for the world was none other than Sage Vedavyasa, the foremost knower of the Vedas, and considered an incarnation of Vishnu . 4. It is the considered opinion of Bhishma that it is the best and easiest of all Dharmas, or the means to attain relief from all bondage. 5. It is widely accepted that the chanting of this Stotram gives relief from all sorrows and leads to happiness and peace of mind. 6. It is in conformity with the teachings of the Bhagavad Gita, Narayaneeya, etc. 4-Vyasa was the knower of all Vedas. Lord Krishna was a witness to the whole event involving the advice and revelation of the easiest and best means to achieve happiness and peace of mind, given by Bhishma to Yudhishthira. 5- As we know, the advice is in the form of Sri Vishnu Sahasranama Stotram. No other justification is needed to recognize the greatness of the education that is imparted to the human race through the medium of Sri Vishnu Sahasranama Stotram by Vyasa and Bhishma. WHAT IS THE ORGANIZATION?- 03 FACTS;- 1-Sri Vishnu Sahasranama Stotram as printed for chanting purposes consists of three sections: 2-A prolog, which gives the background on why the Stotram was imparted to the great and just Yudhishthira by Bhishma. 3-The thousand names of Vishnu, organized in a poetic format in 107 stanzas, in the anushtup chandas, (a meter with eight syllables in a quarter), with two quarters per line, and two lines per stanza. WHAT IS THE PREFACE? 09 FACTS;- 1-In the introductory part of the Vishnu Sahasranama Stotram, Yudhishthira asks Bhishma six questions, related to how mankind can attain happiness. These are contained in two stanzas starting with "kim ekam daivatam loke" in the Stotram. These questions are: 1-Who is the One (Supreme) Deity? 2- What is the highest goal of life? 3-By praising which Deity's auspicious qualities will human beings attain prosperity in this world as well as bliss in the next? 4-By meditating on which Deity will human beings attain prosperity in this world as well as bliss in the next? 5-By reciting which mantra will man be released from the bondage of the cycle of birth and death? 6-Of the three means referred to above (i.e., recitation, praise or archana, and meditation), which is the best means for attaining the grace of the Supreme Deity based on your vast experience and knowledge? 2-Bhishma's response to the above questions follows in the next ten stanzas. In his considered opinion, a person tides over all the sorrows in this world by reciting with undiluted devotion the Thousand Names of the Eternal Person, worshiping Him always with devotion, meditating upon Him, glorifying Him, saluting Him by prostrating before Him, and adoring Him . 3-Bhishma adds that of all the dharmas, the dharma or practice involving service done to the Lotus-eyed Lord Krishna, without any desire for benefit, through worship (archana) and hymnal praise (stava), is the best dharma. 4-Note that praising is easy, involving only speech, and does not involve any material sacrifice or bodily exertion. It is open to all, and does not need help from, or dependence on, others. 5-Other kinds of worship might require money or other resources to perform the worship, or the need to impose on other people for their involvement (e.g., a priest to give instructions on the method of worship etc.). 6- For the purpose of chanting the name of God, there is also no constraint on the asrama (i.e., brahmacharya, grihasta, etc.) to which a person belongs, unlike, for example, the constraints that the vedas place in performing the ceremonial rites with sacrificial fire. 7-There is also no requirement regarding time, place, status of purity, etc., for the chanting of the stotram. The key element of the act of chanting as a means to attain the Lord's grace is the sincerity and purity of mind, and there is no other constraint or consideration. 8-In summary, Yudhishthira asks Bhishma: "Given my despair and sorrowful state of mind, I want to expend the least effort and get the most benefit out of it, viz. relief from my despair. Please tell me the means for this." 9-And Bhishma's response is "Chant the thousand names of Lord Krishna WITH DEVOTION. This does not require any effort other than the willingness to chant. This is the best way to get relief from all miseries, sorrows, and sins". THE THOUSAND NAMES;- 09 FACTS;- 1-One could legitimately ask the question: Why were these 1000 names chosen? Does the Parama Purusha get absolutely defined by these thousand names? The obvious answer is that God is Infinite and Indescribable, and can only be experienced, but cannot be translated into words and communicated from one to another. 2-The Vedas conclude that God is neither accessible to words nor to mind . In Isavasya Upanishad, it is said that you cannot reach (understand) the Paramatma with the human mind (reasoning) alone even if you spend all your life. This holds true even though mind can travel (think) faster than anything known to us, including the speed of light . 3-Given this Infinite nature of the Paramatma who is not governed or constrained by any of the physical laws as we know them, the choice of a thousand names of Vishnu by Bhishma should be recognized as a representation of some of the better-known qualities of Sriman Narayana that are repeatedly described in our great epics, Vedas, Puranas, etc., and sung by the devout sages repeatedly. THE BENEFITS;- 13 FACTS;- 1-As , traditionally our prayers end with a phala sruti - a section on the benefits of reciting the prayer. The Vishnu Sahasranama Stotram is no exception. 2-The necessity of cleansing our body regularly to maintain our physical hygiene and good health is recognized by every one. But perhaps because we do not "see" our mind the same way as we see our body (i.e., as an externally visible entity), the necessity of keeping our minds clean is not as clearly recognized. 3-However, those who do not "cleanse" their mind on a regular basis become "mentally" sick over a period of time, just as they become physically sick if they do not cleanse their body on a regular basis. 4-Prayers are a means to mental cleansing when they are chanted with sincerity and devotion. This aspect of the usefulness of prayers in everyone's life is common to all prayers. 5-The importance of Sri Vishnu Sahasranama Stotram is that the deity being worshiped is none other than Vasudeva . Sri Vyasa points out that it is by the power and command of Vasudeva that the sun, the moon, the stars, the world, and the oceans are controlled . The whole universe of the Gods, Asuras, Gandharvas, etc., is under the sway of Lord Krishna . 6-In Bhishma's expert judgment, chanting Vasudeva's name with devotion and sincerity will ensure relief from sorrows and bondage. This in a nutshell is the phala sruti or the benefit of chanting Sri Vishnu Sahasranamam. 7-Some have held the view that the phala sruti need not be, or even should not be chanted, because they somehow feel that it smacks of selfish desires. This is not consistent with the age-old practices of our ancestors. 8- It is true that the phala sruti says that anything that is desired can be obtained if the prayer is sincere and offered with devotion. However, it is up to those who seek benefits through prayers that they should seek things that elevate them in life rather than lower them. 9-An example of the latter type is the case of the evil king Ravana, who had prayed and obtained enormous powers through his prayers to Lord Shiva. In the end, he lost all he had including himself by the misuse of his powers. 10-The phala sruti in Sri Vishnu Sahasranama Stotram was not just an add-on by someone trying to popularize the Stotram, but is an integral part of the Mahabharata text. Both Sri SHankara and Sri Parasara Bhatta have written commentaries to the phala sruti slokas. 11-Perhaps the most important of the benefits attained by one who chants the Stotram with devotion and sincerity is the cleansing of one's mind from all evil thoughts, and this is a very important and desirable benefit since this is the first step towards achieving pure happiness and absolute bliss. 12-Firmness of mind, good memory, happiness of the self (inner happiness), and freedom from anger, jealousy, and greed, are some of the benefits that accrue to one who recites the stotram with devotion and eagerness. The key is the sincerity of purpose and devotion. 13-The person who chants or recites is not the only one who benefits. Those who for whatever reason are unable to chant, benefit by just hearing the chanting .

भीष्म का उत्तर जो की भगवान विष्णु के 1000 नाम;-

ध्यानम;- शुक्लाम्बरधरं विष्णुं शशिवर्णं चतुर्भुजम् । प्रसन्नवदनं ध्यायेत् सर्वविघ्नोपशान्तये ॥१।। यस्य द्विरद्वात्राद्या: पारिषद्या: पर: शतम् । विघ्नं निघ्नंति सततं विश्वकसेनं तमाश्रये ।।२।। व्यासं वशिष्ठरनप्तारं शक्ते: पौत्रकल्मषम। पराशरात्मजं वंदे शुकतात तपोनिधिम।।३।। व्यासाय् विष्णुरुपाय व्यासरूपाय विष्णवे। नमो वै ब्रम्हनिधये वासिष्ठाय नमो नमः।।४।। अविकाराय शुद्धाय नित्याय परमात्मने। सदैकरूपरूपाय विष्णवे सर्वजिष्णवे।।५।। यस्य स्मरणमात्रेण जन्मा संसारबन्धनात्। विमुच्यते नमस्तस्मै विष्णवे प्रभविष्णवे।।६।। ॐ नमो विष्णवे प्रभविष्णवे। श्री वैशम्पायन उवाच। ॐ नमो भगवते वासुदेवाय नम: ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; ॐ विश्वं विष्णु: वषट्कारो भूत-भव्य-भवत-प्रभुः । भूत-कृत भूत-भृत भावो भूतात्मा भूतभावनः ।। 1 ।। पूतात्मा परमात्मा च मुक्तानां परमं गतिः। अव्ययः पुरुष साक्षी क्षेत्रज्ञो अक्षर एव च ।। 2 ।। योगो योग-विदां नेता प्रधान-पुरुषेश्वरः । नारसिंह-वपुः श्रीमान केशवः पुरुषोत्तमः ।। 3 ।। सर्वः शर्वः शिवः स्थाणु: भूतादि: निधि: अव्ययः । संभवो भावनो भर्ता प्रभवः प्रभु: ईश्वरः ।। 4 ।। स्वयंभूः शम्भु: आदित्यः पुष्कराक्षो महास्वनः ।अनादि-निधनो धाता विधाता धातुरुत्तमः ।। 5 ।। अप्रमेयो हृषीकेशः पद्मनाभो-अमरप्रभुः । विश्वकर्मा मनुस्त्वष्टा स्थविष्ठः स्थविरो ध्रुवः ।। 6 ।। अग्राह्यः शाश्वतः कृष्णो लोहिताक्षः प्रतर्दनः । प्रभूतः त्रिककुब-धाम पवित्रं मंगलं परं ।। 7।। ईशानः प्राणदः प्राणो ज्येष्ठः श्रेष्ठः प्रजापतिः । हिरण्य-गर्भो भू-गर्भो माधवो मधुसूदनः ।। 8 ।। ईश्वरो विक्रमी धन्वी मेधावी विक्रमः क्रमः । अनुत्तमो दुराधर्षः कृतज्ञः कृति: आत्मवान ।। 9 ।। सुरेशः शरणं शर्म विश्व-रेताः प्रजा-भवः ।अहः संवत्सरो व्यालः प्रत्ययः सर्वदर्शनः ।। 10 ।। अजः सर्वेश्वरः सिद्धः सिद्धिः सर्वादि: अच्युतः । वृषाकपि: अमेयात्मा सर्व-योग-विनिःसृतः ।। 11 ।। वसु:वसुमनाः सत्यः समात्मा संमितः समः । अमोघः पुण्डरीकाक्षो वृषकर्मा वृषाकृतिः ।। 12 ।। रुद्रो बहु-शिरा बभ्रु: विश्वयोनिः शुचि-श्रवाः । अमृतः शाश्वतः स्थाणु: वरारोहो महातपाः ।। 13 ।। सर्वगः सर्वविद्-भानु:विष्वक-सेनो जनार्दनः । वेदो वेदविद-अव्यंगो वेदांगो वेदवित् कविः ।। 14 ।। लोकाध्यक्षः सुराध्यक्षो धर्माध्यक्षः कृता-कृतः ।चतुरात्मा चतुर्व्यूह:-चतुर्दंष्ट्र:-चतुर्भुजः ।। 15 ।। भ्राजिष्णु भोजनं भोक्ता सहिष्णु: जगदादिजः । अनघो विजयो जेता विश्वयोनिः पुनर्वसुः ।। 16 ।। उपेंद्रो वामनः प्रांशु: अमोघः शुचि: ऊर्जितः । अतींद्रः संग्रहः सर्गो धृतात्मा नियमो यमः ।। 17 ।। वेद्यो वैद्यः सदायोगी वीरहा माधवो मधुः। अति-इंद्रियो महामायो महोत्साहो महाबलः ।। 18 ।। महाबुद्धि: महा-वीर्यो महा-शक्ति: महा-द्युतिः। अनिर्देश्य-वपुः श्रीमान अमेयात्मा महाद्रि-धृक ।। 19 ।। महेष्वासो महीभर्ता श्रीनिवासः सतां गतिः ।अनिरुद्धः सुरानंदो गोविंदो गोविदां-पतिः ।। 20 ।। मरीचि:दमनो हंसः सुपर्णो भुजगोत्तमः । हिरण्यनाभः सुतपाः पद्मनाभः प्रजापतिः ।। 21 ।। अमृत्युः सर्व-दृक् सिंहः सन-धाता संधिमान स्थिरः । अजो दुर्मर्षणः शास्ता विश्रुतात्मा सुरारिहा ।। 22 ।। गुरुःगुरुतमो धामः सत्यः सत्य-पराक्रमः । निमिषो-अ-निमिषः स्रग्वी वाचस्पति: उदार-धीः ।। 23 ।। अग्रणी: ग्रामणीः श्रीमान न्यायो नेता समीरणः । सहस्र-मूर्धा विश्वात्मा सहस्राक्षः सहस्रपात ।। 24 ।। आवर्तनो निवृत्तात्मा संवृतः सं-प्रमर्दनः ।अहः संवर्तको वह्निः अनिलो धरणीधरः ।। 25 ।। सुप्रसादः प्रसन्नात्मा विश्वधृक्-विश्वभुक्-विभुः । सत्कर्ता सकृतः साधु: जह्नु:-नारायणो नरः ।। 26 ।। असंख्येयो-अप्रमेयात्मा विशिष्टः शिष्ट-कृत्-शुचिः । सिद्धार्थः सिद्धसंकल्पः सिद्धिदः सिद्धिसाधनः ।। 27।। वृषाही वृषभो विष्णु: वृषपर्वा वृषोदरः । वर्धनो वर्धमानश्च विविक्तः श्रुति-सागरः ।। 28 ।। सुभुजो दुर्धरो वाग्मी महेंद्रो वसुदो वसुः । नैक-रूपो बृहद-रूपः शिपिविष्टः प्रकाशनः ।। 29 ।। ओज: तेजो-द्युतिधरः प्रकाश-आत्मा प्रतापनः ।ऋद्धः स्पष्टाक्षरो मंत्र:चंद्रांशु: भास्कर-द्युतिः ।। 30 ।। अमृतांशूद्भवो भानुः शशबिंदुः सुरेश्वरः । औषधं जगतः सेतुः सत्य-धर्म-पराक्रमः ।। 31 ।। भूत-भव्य-भवत्-नाथः पवनः पावनो-अनलः । कामहा कामकृत-कांतः कामः कामप्रदः प्रभुः ।। 32 ।। युगादि-कृत युगावर्तो नैकमायो महाशनः । अदृश्यो व्यक्तरूपश्च सहस्रजित्-अनंतजित ।। 33 ।। इष्टो विशिष्टः शिष्टेष्टः शिखंडी नहुषो वृषः । क्रोधहा क्रोधकृत कर्ता विश्वबाहु: महीधरः ।। 34 ।। अच्युतः प्रथितः प्राणः प्राणदो वासवानुजः । अपाम निधिरधिष्टानम् अप्रमत्तः प्रतिष्ठितः ।। 35 ।। स्कन्दः स्कन्द-धरो धुर्यो वरदो वायुवाहनः । वासुदेवो बृहद भानु: आदिदेवः पुरंदरः ।। 36 ।। अशोक: तारण: तारः शूरः शौरि: जनेश्वर: । अनुकूलः शतावर्तः पद्मी पद्मनिभेक्षणः ।। 37 ।। पद्मनाभो-अरविंदाक्षः पद्मगर्भः शरीरभृत ।महर्धि-ऋद्धो वृद्धात्मा महाक्षो गरुड़ध्वजः ।। 38 ।। अतुलः शरभो भीमः समयज्ञो हविर्हरिः । सर्वलक्षण लक्षण्यो लक्ष्मीवान समितिंजयः ।। 39 । विक्षरो रोहितो मार्गो हेतु: दामोदरः सहः । महीधरो महाभागो वेगवान-अमिताशनः ।। 40 ।। उद्भवः क्षोभणो देवः श्रीगर्भः परमेश्वरः । करणं कारणं कर्ता विकर्ता गहनो गुहः ।। 41 ।। व्यवसायो व्यवस्थानः संस्थानः स्थानदो-ध्रुवः । परर्रद्वि परमस्पष्टः तुष्टः पुष्टः शुभेक्षणः ।। 42 ।। रामो विरामो विरजो मार्गो नेयो नयो-अनयः । वीरः शक्तिमतां श्रेष्ठ: धर्मो धर्मविदुत्तमः ।। 43 ।। वैकुंठः पुरुषः प्राणः प्राणदः प्रणवः पृथुः । हिरण्यगर्भः शत्रुघ्नो व्याप्तो वायुरधोक्षजः ।। 44।। ऋतुः सुदर्शनः कालः परमेष्ठी परिग्रहः । उग्रः संवत्सरो दक्षो विश्रामो विश्व-दक्षिणः ।। 45 ।। विस्तारः स्थावर: स्थाणुः प्रमाणं बीजमव्ययम । अर्थो अनर्थो महाकोशो महाभोगो महाधनः ।। 46 ।। अनिर्विण्णः स्थविष्ठो-अभूर्धर्म-यूपो महा-मखः । नक्षत्रनेमि: नक्षत्री क्षमः क्षामः समीहनः ।। 47 ।। यज्ञ इज्यो महेज्यश्च क्रतुः सत्रं सतां गतिः । सर्वदर्शी विमुक्तात्मा सर्वज्ञो ज्ञानमुत्तमं ।। 48 ।। सुव्रतः सुमुखः सूक्ष्मः सुघोषः सुखदः सुहृत । मनोहरो जित-क्रोधो वीरबाहुर्विदारणः ।। 49 ।। स्वापनः स्ववशो व्यापी नैकात्मा नैककर्मकृत । वत्सरो वत्सलो वत्सी रत्नगर्भो धनेश्वरः ।। 50 ।। धर्मगुब धर्मकृद धर्मी सदसत्क्षरं-अक्षरं । अविज्ञाता सहस्त्रांशु: विधाता कृतलक्षणः ।। 51 ।। गभस्तिनेमिः सत्त्वस्थः सिंहो भूतमहेश्वरः । आदिदेवो महादेवो देवेशो देवभृद गुरुः ।। 52 ।। उत्तरो गोपतिर्गोप्ता ज्ञानगम्यः पुरातनः । शरीर भूतभृद्भोक्ता कपींद्रो भूरिदक्षिणः ।। 53 ।। सोमपो-अमृतपः सोमः पुरुजित पुरुसत्तमः । विनयो जयः सत्यसंधो दाशार्हः सात्वतां पतिः ।। 54 ।। जीवो विनयिता-साक्षी मुकुंदो-अमितविक्रमः । अम्भोनिधिरनंतात्मा महोदधिशयो-अंतकः ।। 55 ।। अजो महार्हः स्वाभाव्यो जितामित्रः प्रमोदनः । आनंदो नंदनो नंदः सत्यधर्मा त्रिविक्रमः ।। 56 ।। महर्षिः कपिलाचार्यः कृतज्ञो मेदिनीपतिः । त्रिपदस्त्रिदशाध्यक्षो महाश्रृंगः कृतांतकृत ।। 57 ।। महावराहो गोविंदः सुषेणः कनकांगदी । गुह्यो गंभीरो गहनो गुप्तश्चक्र-गदाधरः ।। 58 ।। वेधाः स्वांगोऽजितः कृष्णो दृढः संकर्षणो-अच्युतः । वरूणो वारुणो वृक्षः पुष्कराक्षो महामनाः ।। 59 ।। भगवान भगहानंदी वनमाली हलायुधः । आदित्यो ज्योतिरादित्यः सहिष्णु:-गतिसत्तमः ।। 60 । सुधन्वा खण्डपरशुर्दारुणो द्रविणप्रदः । दिवि:स्पृक् सर्वदृक व्यासो वाचस्पति:अयोनिजः ।। 61 ।। त्रिसामा सामगः साम निर्वाणं भेषजं भिषक । संन्यासकृत्-छमः शांतो निष्ठा शांतिः परायणम ।। 62 शुभांगः शांतिदः स्रष्टा कुमुदः कुवलेशयः । गोहितो गोपतिर्गोप्ता वृषभाक्षो वृषप्रियः ।। 63 ।। अनिवर्ती निवृत्तात्मा संक्षेप्ता क्षेमकृत्-शिवः । श्रीवत्सवक्षाः श्रीवासः श्रीपतिः श्रीमतां वरः ।। 64 ।। श्रीदः श्रीशः श्रीनिवासः श्रीनिधिः श्रीविभावनः । श्रीधरः श्रीकरः श्रेयः श्रीमान्-लोकत्रयाश्रयः ।। 65 । स्वक्षः स्वंगः शतानंदो नंदिर्ज्योतिर्गणेश्वर: । विजितात्मा विधेयात्मा सत्कीर्तिश्छिन्नसंशयः ।। 66 ।। उदीर्णः सर्वत:चक्षुरनीशः शाश्वतस्थिरः । भूशयो भूषणो भूतिर्विशोकः शोकनाशनः ।। 67 ।। अर्चिष्मानर्चितः कुंभो विशुद्धात्मा विशोधनः । अनिरुद्धोऽप्रतिरथः प्रद्युम्नोऽमितविक्रमः ।। 68 ।। कालनेमिनिहा वीरः शौरिः शूरजनेश्वरः । त्रिलोकात्मा त्रिलोकेशः केशवः केशिहा हरिः ।। 69 ।। कामदेवः कामपालः कामी कांतः कृतागमः । अनिर्देश्यवपुर्विष्णु: वीरोअनंतो धनंजयः ।। 70 ।। ब्रह्मण्यो ब्रह्मकृत् ब्रह्मा ब्रह्म ब्रह्मविवर्धनः । ब्रह्मविद ब्राह्मणो ब्रह्मी ब्रह्मज्ञो ब्राह्मणप्रियः ।। 71 ।। महाक्रमो महाकर्मा महातेजा महोरगः । महाक्रतुर्महायज्वा महायज्ञो महाहविः ।। 72 ।। स्तव्यः स्तवप्रियः स्तोत्रं स्तुतिः स्तोता रणप्रियः । पूर्णः पूरयिता पुण्यः पुण्यकीर्तिरनामयः ।। 73 ।। मनोजवस्तीर्थकरो वसुरेता वसुप्रदः । वसुप्रदो वासुदेवो वसुर्वसुमना हविः ।। 74 ।। सद्गतिः सकृतिः सत्ता सद्भूतिः सत्परायणः । शूरसेनो यदुश्रेष्ठः सन्निवासः सुयामुनः ।। 75 ।। भूतावासो वासुदेवः सर्वासुनिलयो-अनलः । दर्पहा दर्पदो दृप्तो दुर्धरो-अथापराजितः ।। 76 ।। विश्वमूर्तिमहार्मूर्ति:दीप्तमूर्ति: अमूर्तिमान । अनेकमूर्तिरव्यक्तः शतमूर्तिः शताननः ।। 77 ।। एको नैकः सवः कः किं यत-तत-पद्मनुत्तमम । लोकबंधु: लोकनाथो माधवो भक्तवत्सलः ।। 78 ।। सुवर्णोवर्णो हेमांगो वरांग: चंदनांगदी । वीरहा विषमः शून्यो घृताशीरऽचलश्चलः ।। 79 ।। अमानी मानदो मान्यो लोकस्वामी त्रिलोकधृक । सुमेधा मेधजो धन्यः सत्यमेधा धराधरः ।। 80 ।। तेजोवृषो द्युतिधरः सर्वशस्त्रभृतां वरः । प्रग्रहो निग्रहो व्यग्रो नैकश्रृंगो गदाग्रजः ।। 81 ।। चतुर्मूर्ति: चतुर्बाहु:श्चतुर्व्यूह:चतुर्गतिः । चतुरात्मा चतुर्भाव:चतुर्वेदविदेकपात ।। 82 । समावर्तो-अनिवृत्तात्मा दुर्जयो दुरतिक्रमः । दुर्लभो दुर्गमो दुर्गो दुरावासो दुरारिहा ।। 83 ।। शुभांगो लोकसारंगः सुतंतुस्तंतुवर्धनः । इंद्रकर्मा महाकर्मा कृतकर्मा कृतागमः ।। 84 । उद्भवः सुंदरः सुंदो रत्ननाभः सुलोचनः । अर्को वाजसनः श्रृंगी जयंतः सर्वविज-जयी ।। 85 ।। सुवर्णबिंदुरक्षोभ्यः सर्ववागीश्वरेश्वरः । महाह्रदो महागर्तो महाभूतो महानिधः ।। 86 ।। कुमुदः कुंदरः कुंदः पर्जन्यः पावनो-अनिलः । अमृतांशो-अमृतवपुः सर्वज्ञः सर्वतोमुखः ।। 87 ।। सुलभः सुव्रतः सिद्धः शत्रुजिच्छत्रुतापनः । न्यग्रोधो औदुंबरो-अश्वत्थ:चाणूरांध्रनिषूदनः ।। 88 ।। सहस्रार्चिः सप्तजिव्हः सप्तैधाः सप्तवाहनः । अमूर्तिरनघो-अचिंत्यो भयकृत्-भयनाशनः ।। 89 ।। अणु:बृहत कृशः स्थूलो गुणभृन्निर्गुणो महान् । अधृतः स्वधृतः स्वास्यः प्राग्वंशो वंशवर्धनः ।। 90 ।। भारभृत्-कथितो योगी योगीशः सर्वकामदः । आश्रमः श्रमणः क्षामः सुपर्णो वायुवाहनः ।। 91 ।। धनुर्धरो धनुर्वेदो दंडो दमयिता दमः । अपराजितः सर्वसहो नियंता नियमो यमः ।। 92 ।। सत्त्ववान सात्त्विकः सत्यः सत्यधर्मपरायणः । अभिप्रायः प्रियार्हो-अर्हः प्रियकृत-प्रीतिवर्धनः ।। 93 ।। विहायसगतिर्ज्योतिः सुरुचिर्हुतभुग विभुः । रविर्विरोचनः सूर्यः सविता रविलोचनः ।। 94 । अनंतो हुतभुग्भोक्ता सुखदो नैकजोऽग्रजः । अनिर्विण्णः सदामर्षी लोकधिष्ठानमद्भुतः ।। 95।। सनात्-सनातनतमः कपिलः कपिरव्ययः । स्वस्तिदः स्वस्तिकृत स्वस्ति स्वस्तिभुक स्वस्तिदक्षिणः ।। 96 ।। अरौद्रः कुंडली चक्री विक्रम्यूर्जितशासनः । शब्दातिगः शब्दसहः शिशिरः शर्वरीकरः ।। 97 ।। अक्रूरः पेशलो दक्षो दक्षिणः क्षमिणां वरः । विद्वत्तमो वीतभयः पुण्यश्रवणकीर्तनः ।। 98 ।। उत्तारणो दुष्कृतिहा पुण्यो दुःस्वप्ननाशनः । वीरहा रक्षणः संतो जीवनः पर्यवस्थितः ।। 99 ।। अनंतरूपो-अनंतश्री: जितमन्यु: भयापहः । चतुरश्रो गंभीरात्मा विदिशो व्यादिशो दिशः ।। 100 अनादिर्भूर्भुवो लक्ष्मी: सुवीरो रुचिरांगदः । जननो जनजन्मादि: भीमो भीमपराक्रमः ।। 101 आधारनिलयो-धाता पुष्पहासः प्रजागरः । ऊर्ध्वगः सत्पथाचारः प्राणदः प्रणवः पणः ।। 102 ।। प्रमाणं प्राणनिलयः प्राणभृत प्राणजीवनः । तत्त्वं तत्त्वविदेकात्मा जन्ममृत्यु जरातिगः ।। 103 ।। भूर्भवः स्वस्तरुस्तारः सविता प्रपितामहः । यज्ञो यज्ञपतिर्यज्वा यज्ञांगो यज्ञवाहनः ।। 104 ।। यज्ञभृत्-यज्ञकृत्-यज्ञी यज्ञभुक्-यज्ञसाधनः । यज्ञान्तकृत-यज्ञगुह्यमन्नमन्नाद एव च ।। 105 ।। आत्मयोनिः स्वयंजातो वैखानः सामगायनः । देवकीनंदनः स्रष्टा क्षितीशः पापनाशनः ।। 106 ।। शंखभृन्नंदकी चक्री शार्ङ्गधन्वा गदाधरः । रथांगपाणिरक्षोभ्यः सर्वप्रहरणायुधः ।। 107 ।। सर्वप्रहरणायुध ॐ नमः इति। वनमालि गदी शार्ङ्गी शंखी चक्री च नंदकी । श्रीमान् नारायणो विष्णु: वासुदेवोअभिरक्षतु ।

.....SHIVOHAM...